In deze tweede editie van de (na)zomer serie met Cifla Jubilarissen ren ik samen met Hans Dickhout zijn favoriete route. Hans is 25 jaar lid van Cifla en tijdens de prachtige, afwisselende ronde die we lopen, hebben we het veel over trailrunnen. Tegen het einde van de ronde wijst Hans mij op de lange schaduwen die we inmiddels maken met de ondergaande zon in onze rug. Hij vat daarbij in één woord zijn liefde voor trailrunning samen: “Genieten, deze manier van lopen is gewoon genieten”. En ik kan niet anders dan het met hem eens zijn.
Hans – of eigenlijk “Dickhout” zoals hij door veel Ciflaten aangesproken wordt – heeft het trailrunnen bij Cifla op de kaart gezet. Naast de wegtrainingen die hij tot voor kort op dinsdagavond gaf, verzorgt hij ook de trailrunning trainingen. Een discipline die steeds populairder wordt binnen de club. Ciflaten kennen Hans waarschijnlijk ook van de mooie challenges die hij samen met de trailruncommissie organiseert. Zelf moet ik altijd meteen denken aan de prachtige foto’s van de midsummer night trail waarin Hans samen met een aantal Ciflaten de kortste nacht van 2020 doorliep. Hans vertelt me dat hij al een tijdje het plan had om dit te doen, maar dat Annelies het niet zag zitten dat hij in zijn eentje ’s nachts zou gaan ronddwalen. Toen in de coronaperiode alle wedstrijden en activiteiten wegvielen, was de tijd rijp. Hans verzamelde een aantal Ciflaten om zich heen en zo geschiedde. En hoewel ik goed kan begrijpen dat Annelies liever niet heeft dat Hans in zijn eentje ’s nachts ronddwaalt, word ik toch getriggerd door die opmerking en ik vraag Hans of het dan ook wel eens goed misgegaan is tijdens een van zijn hardloopavonturen? Maar dat is niet het geval. Hans gaat ook altijd goed voorbereid op pad, met in zijn rugzak voldoende water, eten en EHBO-spullen.
Hoe het allemaal begon
Toen Hans 25 jaar geleden lid werd bij Cifla, liep hij al een aantal jaar. Hij is eigenlijk begonnen met hardlopen ter voorbereiding op bergtochten die hij met vrienden maakte tijdens de vakanties. Van deze vriendengroep is Hans (met zijn inmiddels 70 jaar!) de enige die nog fanatiek loopt. Als vrij snel ontdekte Hans destijds dat het lopen hem wel goed afging en hij begon serieuzer te trainen. Eerst met schema’s van PK Runningshop, maar toen de kinderen uit de luiers waren en naar school gingen tegenover de atletiekbaan werd Hans door Herman Wegerif aangemoedigd om lid te worden bij Cifla. En dat deed hij. In die periode liep Hans nog geen trails, maar focuste hij zich vooral op het lopen van zijn eerste marathon en wel die van Rotterdam. Op donderdag en zondag trainde hij altijd met een fanatiek groepje Ciflaten, waar ik nog een paar namen (o.a. Patricia Heijmen, Henk Nijhuis en Peter Huls) van herken. Om de twee jaar liep hij dan de marathon van Rotterdam, tot hij op een gegeven moment finishte in 3.14.02 en daar (terecht) heel tevreden mee was. Begin 2010 zien Hans en Annelies een filmpje van de Swiss Alpine Marathon in Davos en direct denken zij: dit kunnen (en willen!) wij ook! Een marathon in de bergen over smalle bergpaadje. Beide hebben ze ervaring met bergsport: ze wandelen al vanaf kinds af aan door de bergen én – zo leer ik later – ze hebben elkaar zelfs leren kennen via de bergsport (toen Hans nog actief was als kliminstructeur voor de Nederlandse Bergsportvereniging).
Mooiste hardloopervaring(en)
De mooiste hardloopervaring van Hans is de Trans Alpine Run die hij samen met Renske (één van zijn dochters) in 2018 liep. In zeven dagen liepen ze van Zuid-Duitsland naar Noord-Italië. Een trail van ruim 260km en 16.000 hoogtemeters dwars door de Alpen. Renske had haar vader hiervoor uitgedaagd en Annelies ging mee als begeleider. Ik vraag Hans hoe je traint voor zoiets, maar we komen eigenlijk tot de conclusie dat er (naast veel uren maken) niet voor te trainen valt. Een hoop loopervaring helpt wel. En die had Hans. Eerder tijdens ons loopje vertelde hij al over een vierdaagse waarin hij van Zuid-Duitsland door de Alpen naar Zwitserland liep (Salomon4trails, 160 km en 10.000 hoogtemeters). Ook liep hij vlak voordat Renske en hij besloten aan de Trans Alpine Run mee te doen samen met een aantal andere Ciflaten een marathontrail in Zuid-Engeland. Tijdens het weekend van de wedstrijd was het in eerste instantie prachtig weer, maar op de wedstrijddag zelf sloeg het weer om: wind, regen, sneeuw en hagel. Na 30km was er de mogelijkheid om te stoppen, maar Hans ging door en daar heeft hij tot op de dag van vandaag nog steeds spijt van. Dat zegt wel iets …
Een halve eeuw lopen
Tussen neus en lippen door vertelt Hans dat hij nu zo ongeveer een halve eeuw (!) loopt. Ikzelf kan alleen maar hopen dat ik na een halve eeuw lopen nog steeds zo fit en fanatiek ben als Hans. Tijdens het plannen van ons loop-afspraakje moesten we bijvoorbeeld rekening houden met de Zevenheuvelentrail waar Hans zaterdag 10 september de marathonafstand loopt! Hans rent nog steeds zo’n drie tot vier keer per week en maakt daarnaast ook ritjes op de mountainbike. Wegwedstrijden doet hij niet meer. Wanneer we weer terugfietsen naar huis en even stilstaan op de Beukenlaan omdat een grote kudde schapen ons tegemoet komt, vertelt Hans dat hij de eerste editie van de Zevenheuvelenloop nog heeft gelopen. Daar deden toen maar zo’n 500 mensen aan mee. Daarna heeft hij nog 28x aan de start gestaan. Zijn 25e Zevenheuvelen liep hij toen de loop zelf 30 jaar bestond. De organisatie organiseerde een extra 5 en 10km afstand op de zaterdagavond ter ere van haar 30-jarig bestaan. Voor Hans was dat ideaal want zo kon hij zijn 25-jarig Zevenheuvelen jubileum vieren door drie afstanden te lopen: de 5 en 10km op zaterdag en de 15km op zondag.
De route en “het paadje van Hans”
Het rondje van Hans ligt in zijn favoriete hardloopgebied en start en finisht bij het Zwaantje in Groesbeek. Ideaal, want dan kun je na afloop nog even nagenieten en vocht aanvullen op het terras. Het is een prachtige, afwisselende trail met redelijk wat hoogtemeters. Maar het klimmen en dalen gaat geleidelijk waardoor ik persoonlijk dit rondje fijner vind lopen dan bijvoorbeeld de N70. Ongeveer halverwege zit een lange klim. Deze klim schijnt Hans wel vaker in zijn routes op te nemen, dus de trailrunners onder Cifla weten vast welke ik bedoel. Op het einde loop je nog over een paadje dat door een aantal Ciflaten omgedoopt is tot “Het paadje van Hans”. Alleen toen Hans dit paadje wilde claimen op Strava, bleek dat niemand minder dan Ruth van der Meijden dit paadje al omgedoopt heeft tot “Ruth’s paadje” :).
Route details:
Start & Finish: Het Zwaantje in Groesbeek
Afstand: 11.5km
Hoogtemeters: ± 210m
Download hier het gpx bestand zodat je de route zelf kan lopen.
Navigatietip: Hans zet de gpx bestanden van zijn routes vaak in Topo GPS een app die je op de telefoon kan openen. Zo kun je ook tijdens het rennen af en toe even checken of je nog op het goede pad loopt.