In het Italiaanse Pescara werd de afgelopen week het EK Masters gehouden. Ruud van der Meulen schreef namens de Nijmeegse delegatie een prachtig verslag:
Waar menig Ciflaat na een welverdiende vakantie de uitgeruste zwabberbenen nog eenmaal voor een afsluitende seizoenwedstrijd in actie liet komen, moest voor een viertal Nijmeegse Masters-atleten het seizoenshoogtepunt nog komen.
Hier het verslag van de atletiekavonturen van Elly & Ruud (Cifla) en Coen & Jelle (Nijmegen Atletiek).
Op maandag 25 september was er gelijk serieus werk aan de winkel voor Elly van Duynhoven met de 5000m finale vrouwen 55+. Elly streed bij de vrouwen nog even mee om een podiumplek. “De eerste paar ronden liepen we met een kopgroepje van 6, na verloop van tijd gingen er 4 versnellen. Nummer 6 wilde mee, liep me voorbij maar bedacht zich. De laatste 3 ronden ben ik haar voorbij gegaan en zo eindigde ik als 5e! Het was genieten, ook om andere bezig te zien in het stadion in Perscara waar iedereen kwam om het beste uit zichzelf te halen. Ruud van der Meulen – net goed en wel wakker – beleefde tijdens de 400m-series mannen 45+ een slome start in de regen en lag op het 200m-punt al hopeloos achter op de Ierse, Spaanse en Italiaanse spierbundels die er als dollemannen van door sprintten. Na 62,39 seconden strompelde Ruud over de finishlijn.
Op dinsdag 26 september kwam het EK pas echt op stoom. Jelle Verschuur kon helaas niet meer tippen aan zijn season best, maar wist er snipverkouden in de halve finale 400m mannen 40+ nog wel een respectabele 55,01 seconden uit te persen. Coen Buiting sprong met zijn polsstok bij de mannen 35+ met een sprong van 3.90m net buiten het podium naar de 4e plek. Direct daarna mochten ‘carbon Coen’ en ‘snelle Jelle’ nogmaals shinen. In de zinderende Italiaanse nazomerhitte betraden vier afgetrainde Nederlandse Masters-atleten, waaronder onze Nijmeegse benjamins Coen & Jelle, de Pescaanse atletiekarena waar ze onder daverend applaus zich met een ultieme krachtsinspanning van een puike vijfde plaats verzekerden op de 4x 100m estafette. Dit ondanks de ‘Jerommekes’ van team België die verwoede pogingen deden om onze eerste loper fysiek te hinderen en het stokje uit handen te meppen. Team Italia dat veel te laat de callroom betrad en tergend langzaam de spikes aantrok, trok uiteindelijk aan het kortste eind en kreeg om ons onduidelijke redenen een ‘welverdiende’ disqualified toegewezen, waarna de Italiaanse gladiatoren onder luid protest van het thuispubliek bedremmeld naar de catacomben afdropen.
Op donderdag 28 september behaalde Ruud van der Meulen zijn revanche tijdens de halve finales van de 800m. Hij liep leuk mee tot 700m, waarna hij met volledig verzuurde benen 100m te vroeg ‘parkeerde’. Door alles te geven, inclusief bijna zijn ontbijt wist hij er een toch nog een fraaie 2:12 minuten uit te slepen – een tel boven het clubrecord 45+ van Christian Bakker. Maar een mooie afsluiter van zijn come-back-on-track-season (van 2:38 via 2:27 naar 2:19, 2:17, 2:16 en 2:12)!
Op zondag 2 oktober sloot het Pescaanse ‘pensionado paradise’ haar deuren met nog enkele spectaculaire slotevents. Van de bloedvorm van Ruud van der Meulen waren na een week lang in de B&B leeg gezogen te zijn door de muggen nog enkele druppels over… Zijn stokoude record als 12-jarige van 1:19 uur op de halve marathon uit 1988 bleek bepaald geen kinderspel en verdween na de eerste ronde buiten beenbereik. Na nog een tweede ronde ‘joggen’ bereikte hij in 1:27:15 uur de finishlijn en strompelde Ruud linea recta door naar de Mac.
Al met al beleefde de Nijmeegse delegatie een fantastische week waar niet alleen de leden van twee Nijmeegse atletiekclubs elkaar vonden, maar ook mannen en vrouwen van alle leeftijden (35-95+) in hun levenslange passie voor atletiek in een perfecte mix van competitie, prestatie, sfeer en gezelligheid.
Hopelijk zijn de Nijmeegse Masters er in 2024 met een nog grotere groep bij tijdens de EK Indoor in Torun (maart) en de WK Outdoor in Gotheburg (augustus).